Czersk to dawna stolica Mazowsza i jedna z nielicznych miejscowości w Polsce, w której zachował się układ ulic średniowiecznego miasta. Gospodarstwo Jabłonka położone jest tuż obok czerskiego rynku i Zamku Książąt Mazowieckich z XIV/XV w. (ok. 300 metrów). Ruiny zamku pozwalają przywołać w wyobraźni postacie z przeszłości – księcia Konrada Mazowieckiego, Siemowita, Konrada II, Janusza, tajemniczego Magnusa, jeńców przetrzymywanych w czerskich lochach i królową Bonę, która tu rezydowała i zakładała ogrody.

Zachowane ruiny czerskiego zamku od stuleci przykuwają uwagę historyków, architektów i archeologów. Zamek w Czersku był rezydencją księcia mazowieckiego Janusza I Starszego i jedną z najważniejszych zapór przed Krzyżakami. Z tego okresu pochodzą niezwykłe znaleziska archeologiczne (pochówek wojownika pochodzenia skandynawskiego, przy którym znaleziono złoty pierścień, najstarsze w Polsce piony do warcabów i liczne militaria).

Według legendy, ostatniego księcia mazowieckiego pewna księżniczka otruła kapłonem. Niezależnie od tej opowieści, faktem jest, że w 1526 roku ród książęcy wygasł a Mazowsze zostało dołączone do Królestwa Polskiego. Czersk stracił na znaczeniu również z powodu odsunięcia się Wisły od zamku.

Po śmierci Zygmunta Starego, zamek czerski jako wiano wdowie otrzymała Bona, która zakochała się w czerskiej ziemi bez pamięci. Jej rządy sprawiły, że okolica zyskała na znaczeniu – rozwinęło się browarnictwo, ruszyła produkcja smarowideł uszczelniających okręty a wysokiej jakości sukno zwane londrynem tkane w Czersku było sprzedawane w całej Europie Zachodniej (głównie w Anglii). Ubrani w londryn marynarze rozpowszechnili czerskie sukno na całym świecie. Kto wie, może Czersk powinien zostać ojczyzną dżinsu?

Ogrody królowej Bony zawierały winnicę, sady i oczywiście włoszczyznę. W tym okresie w Czersku zaczęło się rozwijać sadownictwo. Legenda Bony głosi, że gdy królowa w pośpiechu opuszczała Polskę (znienawidzona przez polski sejm, który chciał jej odebrać zamek), nadepnęła na swój niezwykle długi sznur pereł. Ponoć pojedyncze perły do dziś można znaleźć w okolicach zamku a i sama królowa nocami, szuka pereł w zamkowych ruinach.

W czasach potopu szwedzkiego zamek został zniszczony i już nigdy nie powstał z ruin. Na początku kwietnia 1656 r. oddział szwedzkiej armii (w liczbie 108 jeźdźców) wysadził zamek i spalił miasto w ramach odwetu na mieszkańcach, którzy nie mieli żywności.